Powstanie wielkopolskie 1918-1919 rozpoczęte 27 XII 1918 w Poznaniu, wbrew Naczelnej Radzie Ludowej , objęło wiele miast; do 16 I 1919 osiągnęło decydujące sukcesy militarne i polityczne (historyczny marsz w kierunku Kargowej, wytyczający kierunek powrotu Polski na linię Odry). Powstaniem po wybuchu kierował Komisariat Naczelnej Rady Ludowej; głównym dowodzącym mjr Stanisław Taczak, od 16 I — gen. Józef Dowbor-Muśnicki. W połowie stycznia nastąpiła ofensywa niemiecka (klęska powstańców pod Szubinem i zwycięstwo pod Osieczną). Walki zakończył 16 II 1919 rozejm w Trewirze; wzdłuż granic terenów wyzwolonych przez wojska powstańcze wytyczono linię demarkacyjną; Niemcy nie przestrzegali postanowień rozejmu i traktat wersalski nie zlikwidował stanu napięcia na linii granicznej. Znaczenie powstania polegało na stworzeniu nowego stanu faktycznego, który miał być wzięty pod uwagę w międzynarodowych rokowaniach pokojowych. W powstaniu wzięło udział ok. 17 tys. ochotników; w walkach zginęło ok. 2 tys. powstańców, a ok. 6 tys. odniosło rany.
Wolność liczy się w każdym wieku. 100 rocznica wybuchu powstania wielkopolskiego
